به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، در سال های اخیر از موش های مهندسی ژنتیک شده به طور گسترده ای برای مدل سازی بیماری های مخرب عصبی استفاده شده است و علی رغم دستاوردهای زیادی که به لطف این موجودات بدست آمده است اما آن ها قادر نیستند شرایط تخریب عصبی و از دست رفتن نورون ها در مغز انسان را به خوبی تداعی کنند. مدل خوکی هانتینگتون، مثالی است که نشان می دهد می توان از مدل های جانوری بزرگ برای مدل سازی بهتر بیماری های مخرب عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و ALS نیز استفاده کرد. این مدل خوکی این فرصت را فراهم می کند که به تست این رویکرد بپردازیم که آیا ویرایش ژن CRISPR/Cas9 می تواند قبل از استفاده در مطالعات بالینی انسانی، در مدل های جانوری بزرگ استفاده شود یا خیر. این مدل خوکی هانتینگتون به دلیل هم اندازه بودن تقریبی این جانور به انسان و شباهت های بیشتر، علایم بیماری را مشابه با آن چه در انسان اتفاق می افتد نشان می دهد.

بیماری هانتینگتون، به دلیل یک ژن کد کننده پروتئین سمی موسوم به هانتینگتین سمی(mHTT) اتفاق می افتد که حاوی تکرارهای طویل غیر طبیعی از یک اسید آمینه ساده گلوتامین می باشد.

پایان مطلب/